Najlepsze dzieło Mahlera

Dzieło składa się z pięciu części, gdzie część II i IV Mahler opatrzył nazwą "Nachtmusik" (muzyka nocy), przy części III (scherzo) napisał oznaczenie "Schattenhaft" ('cieniście', 'jak z cienia'). Te wskazówki zachęciły część krytyków do postrzegania symfonii jako odzwierciedlenia zdarzeń, które mają miejsce od wieczora do świtu. Przy takim postrzeganiu utworu, jego część I i V o wzmocnionym brzmieniu orkiestry i rozbudowanej konstrukcji to rzeczywistość dzienna, która okala części II, III i IV, bardziej skameralizowane, pozornie spokojne i oddające niepewność nocy. VII Symfonia dostarcza całego szeregu emocji niczym film trzymający w napięciu. Wyobraźnia odbiorcy pracuje na pełnych obrotach i choć kreuje własną opowieść, pozostaje chęć otrzymania odpowiedzi na pytanie jaki obraz nocy miał przed oczyma kompozytor, a jaki usłyszy odbiorca?



Mahler jest dziś uważany za jednego z największych symfoników w historii muzyki. To bojownik o artystyczną doskonałość i głębię wyrazu. Kiedy pewnego dnia w Hollywood pokazano film „Śmierć w Wenecji” (1971) ze słynnym Adagietto z V symfonii Gustawa Mahlera jakiś producent filmowy spytał… kto napisał muzykę. Gdy padła odpowiedź, producent przeszedł od razu do rzeczy: Czy możemy go kupić?

"Pieśń nocy" już 1 grudnia. Orkiestrę Symfoniczną Filharmonii w Szczecinie poprowadzi Dyrektor Artystyczny Rune Bergmann.